20

چرا انگار که نبودم و نیستم 

این فریاد؛ خاموش شده ؛دیگر 

دیگر قبول کرده دلم این نبودن را 

دیگر باورم شده پایان شب سیهی در کار نیست 

چه اندازه عجیب است این باختن 

این همه باختن 

مگر نمی گفتند گهی زین به پشت گهی پشت به زین

مگر نمی گفتند دور گردون گر دوروزی برمراد ما نگشت دایما یکسان نگردد 

مگر نه اینکه خدا آه مظلوم را می شنید

مگر نه اینکه خدا از دلها خبر داشت

پس چه شد

چرا همه ی ظالمها بردند

و بازنده من شدم

مگر با خیال راحت همه چیز را به خدا نسپرده بودم

نه این امتحان نبود

این اندازه یک انسان امتحان نمی شود

چند بار چند بار به درگاهت اشک ریختم خدا

چرا باید آنکه له ام کرده حتی اسمم را به خاطر نیاورد 

حتی عذاب وجدان هم نکشد 

چرا برنده او و بازنده من باشم 

خدایا چرا 

لاقل چاره ای نمی کنی جوابم را بده 

انصاف نبود نه نبود